உள்ளொன்று புறமொன்று

 

 

கட்டியணைத்து அந்தக்

கதிரவன் முதுகைத்

தட்டிக்கொடுக்க ஆசை.

விரல்கள் என்னவோ

தீக்குச்சி நெருப்பையே

தீண்டுவோமா என்கின்றன.

 

ஓட்டமாய் ஓடி இந்த

உலகப்பந்தின் நேர்நிரைக்

கோடுகள் கடந்துவிட ஆசை.

கால்கள் என்னவோ

சாலை கடக்கவே

தடுமாறுகின்றன.

 

துள்ளிக்குதித்து அந்தக்

கடலில் முழுதாய்

பள்ளி கொண்டுவிட ஆசை.

உடல் என்னவோ

ஒருவாளி நீருக்கே

உதறல் எடுக்கிறது.

 

இறுதிப்புள்ளி அறிந்திராதப்

பெருங்கோலமாய்,

ஒவ்வொரு நாளும்

இருவேறு வாழ்க்கை;

உள்ளொன்று புறமொன்று.